Όταν ένα ζευγάρι πραγματοποιεί μια ερωτική πράξη αυτό δεν σημαίνει πάντα ότι η επιθυμία του είναι να τεκνοποιήσει! Το ζευγάρι καθοδηγείται από το πάθος και τον έρωτά του και καταλήγει στην συνουσία. Όμως αυτή του η πράξη, κάποιες φορές έχει ως αποτέλεσμα μια εγκυμοσύνη και στο μέλλον ένα παιδί.
Οι δύο άνθρωποι αυτοί που θα τεκνοποιήσουν, δεν σημαίνει ότι έχουν την γνώση ή την διάθεση να διδάξουν στο παιδί τα πνευματικά μονοπάτια της ζωής. Έτσι αυτό το ρόλο τον αναλαμβάνει ο πνευματικός γονιός του παιδιού.
Ο νονός, είναι ο άνθρωπος όπου συνειδητά επιλέγει το ρόλο του, και έχει την ευθύνη της ανατροφής του παιδιού απέναντι στο Θεό! Έχει υποχρέωση ως Πνευματικός γονιός να στηρίζει στις εύκολες και δύσκολες στιγμές το παιδί, να το συμβουλεύει και να είναι πάντα διπλά του σε ότι χρειαστεί. Ορκίζεται πίστη μπροστά στους ανθρώπους και ενώπιων του Κυρίου να προστατεύει το παιδί από το κακό και να το φροντίζει. Γιαυτό και ο νονός πρέπει να είναι Χρ. Ορθόδοξος.
Οι βιολογικοί γονείς ουδέποτε ορκίστηκαν ή υποσχέθηκαν κάτι τέτοιο, ο ρόλος τους είναι να φέρουν στον κόσμο το παιδί και να το αναθρέψουν.
Αυτή είναι η θέση της εκκλησίας και της ορθοδοξίας!
Τώρα που πλησιάζουν οι μέρες του Πάσχα, διαβάζω διάφορες ανακοινώσεις με προβλήματα που προκύπτουν από τις σχέσεις των πνευματικών και των βιολογικών γονέων των παιδιών! Μου θυμίζουν σχέσεις γονέων σε διάσταση ή διαζευγμένους και μάλιστα με όχι και τόσο υγιή τρόπο.
Θύμα της σχέσης είναι το παιδί και οι «μεγάλοι» αντί να εστιάσουν σε εκείνο, φιλονικούν μεταξύ τους!
Ο νονός δεν είναι εκείνος όπου θα επωμιστεί το οικονομικό βάρος μιας βάπτισης, είναι εκείνος που θα ορκισθεί στο Θεό να προστατεύει το παιδί, να το καθοδηγεί και να το διδάξει την αγάπη!
Το Πάσχα είναι μέρες αγάπης και γι’ αυτό είναι σημαντικές μέρες για τον νονό και το βαφτιστήρι!
Είναι οι μέρες που ο νονός θα δώσει την λαμπάδα στο παιδί όχι για να το ικανοποιήσει υλικά με το παιχνίδι που θα έχει επάνω αλλά για να του μεταλαμπαδεύσει το Φώς της Αγάπης από τον Πανάγιο Τάφο, και να το διδάξει πως η αγάπη είναι απεριόριστη, ανιδιοτελής και ανευ όρων.
Θα δώσει το αυγό, το οποίο συμβολίζει την αναμονή του Χριστού στον τάφο, όπως το κοτοπουλάκι περιμένει τη νέα του ζωή μέσα στο κέλυφος κι όχι την αγωνία για το δώρο που κρύβει μέσα του το αυγό!
Είναι οι μέρες που ο νονός θα δώσει την λαμπάδα στο παιδί όχι για να το ικανοποιήσει υλικά με το παιχνίδι που θα έχει επάνω αλλά για να του μεταλαμπαδεύσει το Φώς της Αγάπης από τον Πανάγιο Τάφο, και να το διδάξει πως η αγάπη είναι απεριόριστη, ανιδιοτελής και ανευ όρων.
Θα δώσει το αυγό, το οποίο συμβολίζει την αναμονή του Χριστού στον τάφο, όπως το κοτοπουλάκι περιμένει τη νέα του ζωή μέσα στο κέλυφος κι όχι την αγωνία για το δώρο που κρύβει μέσα του το αυγό!
Το τσουρέκι είναι ο άρτος της ζωής όπως μας τον δίδαξε ο Χριστός, συμβολίζει την ανάσταση του Χριστού, καθώς το αλεύρι ζωντανεύει και μεταμορφώνεται σε ψωμί.
Κι αν μπορεί, τότε του προφέρει και ένα ζευγάρι παπούτσια που συμβολίζουν το μονοπάτι που θα περπατήσει το παιδί, οδηγούμενο από την πνευματικότητα και την αγάπη.
Σε καμία περίπτωση δε πρέπει να αμελήσει κάποιος το βαφτιστήρι του. Είναι το πνευματικό του παιδί και είναι υπεύθυνος για την ανατροφή του. Όσο λοιπόν και αν έχουν οξυνθει οι σχέσεις του με τους γονείς του παιδιού, θα πρέπει να στέλνει τα δώρα στο βαφτιστήρι και ακόμα καλύτερα να τα δίνει προσωπικά για να έρχεται σε επαφή μαζί του, για να μπορεί να του διδάξει σιγά σιγά, το νόημα των δώρων που του προσφέρει.
Σταυρούλα Δριβάκου
Σταυρούλα Δριβάκου