www.youtube.com/watch?v=cHtek9AYTOo
Η "τέχνη" της αποπλάνησης |
Συνήθως στο άκουσμα της λέξης "αποπλάνηση" το μυαλό μου, αρχίζει και βαδίζει σε ‘πονηρά’ μονοπάτια, περιστρέφεται γύρω από το ερωτικό παιχνίδι και την ανεμελιά του φλερτ. Στην περίπτωσή μου βέβαια που διαθέτω και μεγάλη φαντασία, μπορεί να φτάσει και μέχρι την εξαπάτηση και την προδοσία. Όμως, τί είναι ακριβώς αποπλάνηση; Αποπλανώ σημαίνει ‘εκτρέπω της ευθείας οδού, οδηγώ κατά μέρος’. Το πρόθεμα ‘από’ που σημαίνει μακριά και το ρήμα ‘πλανώ’ που σημαίνει παρασύρω. Έτσι, με αυτούς τους όρους ένα άτομο που έχει απομακρυνθεί από μία συγκεκριμένη ροή πραγμάτων, έχει οδηγηθεί αλλού. Μπλα μπλα μπλα... Και, ξαφνικά, ο «αποπλανημένος» είναι ανίσχυρος, δεν μπορεί να ελέγξει τις καταστάσεις. Κι έτσι έχει πέσει "θύμα" αποπλάνησης!! (μμμ τυχερό τον κόβω...χιχι...) Για να το θέσω επιστημονικά «η αποπλάνηση είναι κυκλικός χορός. Πρόκειται για έναν χορό με ασυνήθιστο ρυθμό, τον ρυθμό της προσέγγισης και της απομάκρυνσης, της παρουσίας και της απουσίας και της διαστρέβλωσης οποιουδήποτε νοήματος εμπρός στο άγνωστο που ενσαρκώνει ο άλλος σαγηνεύοντάς τον και αποπροσανατολίζοντάς τον». ...Αυτά λέει η ψυχολογία περί αποπλάνησης!!! Υπάρχουν διάφοροι τρόποι με τους οποίους κάποιος μπορεί να θέσει τον εαυτό του στην τροχιά ενός αποπλανητικού και σαγηνευτικού παιχνιδιού. Αυτό όμως που το κάνει ενδιαφέρον είναι οι όροι με τους οποίους θα μπει στο παιχνίδι, όσο και η σχέση του με το αντικείμενο του πόθου του. Έτσι, λοιπόν, δημιουργεί ένα δεσμό εξάρτησης του άλλου προσώπου...Καταλάβατε;;;; δεν είναι τυχαίος αυτός ο χορός! σκοπό έχει να υπάρξει εξάρτηση! Όσο κι αν μας φαίνεται παράξενο υπάρχουν, ω ναι !! δύο μορφές αποπλάνησης. Στην πρώτη περίπτωση, ο ‘αποπλανών' αντιμετωπίζει το «θύμα» σαν ένα αντικείμενο του πόθου που επιδιώκει να κατακτήσει και να εξουσιάσει, ‘αποπλανώ άρα υπάρχω’.
|