Η μαγεία του Ελληνικού ΑΛΦΑΒΗΤΟΥ

Το Ελληνικό Αλφάβητο και η μυστική προσευχή που υπάρχει μέσα του

Η διαδοχή των γραμμάτων  στό ελληνικό αλφάβητο ,στην πλήρη εκφώνηση τους [άλφα ,βήτα ,γαμα κλπ] ,
δεν είναι καθόλου τυχαία ,αλλά πίσω από αυτήν υπάρχει μια πλήρης γραμματική ,συντακτική, και νοηματική
συνέχεια ,ανωτέρας συλλήψεως .

Σύμφωνα με αυτήν την γνωστή μας εκφώνηση ,τα ελληνικά γράμματα [αφού προσθέσουμε και το
εξαφανισμένο σήμερα έκτο γράμμα …στίγμα η δίγαμα ]   ακούγονται και γράφονται ως εξής….. 

ΑΛΦΑ-ΒΗΤΑ-ΓΑΜΑ-ΔΕΛΤΑ-ΕΨΙΛΟΝ-ΣΤΙΓΜΑ-ΖΗΤΑ-ΗΤΑ-ΘΗΤΑ-ΙΩΤΑ-ΚΑΠΠΑ-ΛΑΜΒΔΑ-ΜΙ-ΝΙ-ΞΙ-ΟΜΙΚΡΟΝ-ΠΙ
-ΡΟ-ΣΙΓΜΑ-ΤΑΥ-ΥΨΙΛΟΝ-ΦΙ-ΧΙ-ΨΙ-ΩΜΕΓΑ .

Αποκωδικοποιώντας την  γνωστή αυτή διάταξη ,που έγινε σύμφωνα με τις αρχές της Ερμητικής φιλοσοφίας,
έχουμε τα ακόλουθα ….
ΑΛ ΦΑ,     ΒΗ ΤΑ ΓΑ ,     [Α]ΜΑ ΔΕ [Ε]Λ ΤΑ ΕΨ  ΙΛΩΝ,     ΣΤ[Η]  ΙΓΜΑ,     ΖΗ  ΤΑ,     Η   ΤΑ,     ΘΗ ΤΑ  ΙΩΤΑ 
ΚΑ  ΠΑΛΑΜ ,  ΔΑ,   ΜΗ ΝΥΞ   Η,    Ο   ΜΙΚΡΟΝ,     ΠΥΡΟΣ  Ι ΓΜΑ   ΤΑΦΥ   [Ε]ΨΙΛΩΝ,    ΦΥ ΨΥΧΗ Ο ΜΕΓΑ .

Εν συνεχεία αφού προσθέσουμε τα εννοούμενα συνδετικά και ρήματα που παραλείπονται …..[   ίνα, εστί, δε ,οι ]……

έχουμε την ανάδυση μιας θαυμάσιας κοσμογονικής προσευχής επίκλησης προς την πηγή του φωτός .

Αλ φά,         βή τά Γά!       Άμα δε Ελ τα εψ  ιλών,     Στη ίγμα  [ίνα]    ζή  τα,        ή   τα,        θή τα  Ίώτα 
κατά παλλάν   Δά,   [Ίνα ]     μη νύξ   η,    ο   μικρόν [εστί],        πυρός [δέ]  ίγμα   ταφη   εψιλών,    
  φύ[οι]  Ψυχή ο μέγα [εστί] .

Η επικληση αυτή είναι καταγεγραμενη από ...αρχης στο υποσυνείδητο των Ελλήνων .

Αμεσως πιο κατω αποκαλιπτουμε την σημασια των λεξεων της προσευχης αυτης .

ΑΛ         = Ο νοητός Ήλιος

ΦΑ-ΟΣ  = Το φως

ΒΗ         =  Προστακτική του ρήματος  βαίνω [ βαδίζω ,έρχομαι] 

ΤΑ         =  Δοτική άρθρου δωρικού τύπου…. τη, εις την

ΓΑ         =   Γη [ δωρικός τύπος ]

ΑΜΑ      =  [ Επιρρ.] συγχρόνως

ΕΛ         =   Ο ορατός Ήλιος , ο ερχόμενος .

ΕΨ        =    Ρήμα εψομαι , εψ-ημενος ,ψημένος

ΙΛΩΝ    =   Ιλύς [ ουσιαστικό ]  λάσπη ,πηλός

ΣΤΗ       =   προστακτική ρήματος ίστημι

ΙΓΜΑ     =   καταστάλαγμα ,απόσταγμα .

ΖΗ          =    προστακτική ρήματος ζω  

Η            =   υποτακτική ρήματος ειμί ,είμαι

ΘΗ         =  Προστακτική ρήματος ..θέτω .

ΙΩΤΑ      =   τα ιωγα ,   τα εγώ  .

ΠΑΛΑΝ  =  Ρήμα πάλλω [ δονούμαι ,περιστρέφομαι ] επίθετο παλλάς = παλλουσα ,περιστρεφόμενη[πρβλ Παλλάς Αθηνά]

ΔΑ     =  Άλλος τυπος της ΓΑ  , Γης [  πρβλ   Δια- μητηρ >  Δημητηρ >  Δήμητρα  = Μητέρα Γη ..

ΝΥΞ   =  [ ους ] νύκτα …

Ο        =   [ αναφ.] το οποίο, που .

ΦΥ[οι]  = ευκτικη ρήματος φύω [ φυτρώνω αναπτύσσομαι ].

Αλ , εσύ που είσαι το φώς , έλα στη Γή !  

Kαι εσύ Ελ ρίξε τις ακτίνες σου στην ύλη που ψήνεται............ [ που βρίσκεται σε κατάσταση αναβρασμού ].

Ας γίνει ένα καταστάλαγμα [ μια ξηρά] για να μπορέσουν τα εγώ να ζήσουν ,να υπάρξουν και να σταθούν ,
Πάνω στην παλλόμενη Γη .

Ας μην επικρατήσει η νύκτα που είναι το μικρόν ,και κινδυνέψει να ταφή .........[ να σβέση να χαθεί ]  το καταστάλαγμα του πυρός . Μέσα στην αναβράουσα ύλη ,και ας αναπτυχτεί η ψυχή , που είναι το
μέγιστο το σημαντικότερο όλων !

Η Εκφώνηση της επίκλησης αυτής ,στον αρχικό της τύπο ,σαφώς και έχει μια ισχυρή δονητική επίδραση στους αισθανομένους ανθρώπους του φωτός , σε οποίο σημείο αυτού του πλανήτη και αν βρίσκονται ,διότι πάνω
από όλα είναι μια μυστηριακή κρούσης στον ιερό σπόρο της ψυχής τους !