Σήμερα στο σχολειό η κυρία Κατερίνα με σήκωσε στον πινάκα να γράψω το όνομά μου και μπερδεύτηκα. Η μαμά, μού είπε να διαβάζω περισσότερο, μα η Σερβάντα που ήταν όλο το απόγευμα μαζί μου δεν με βοήθησε πολύ... μονό σιδέρωνε και άκουγε κάτι ακαταλαβίστικα τραγούδια..και μιλούσε και στο τηλέφωνο και φώναζε... Πέφτω να κοιμηθώ και η μαμά δεν ήρθε για φιλάκι, δεν είναι εδώ... βγήκε με τις φίλες της.
Ο μπαμπάς θα έρθει να με δει το Σαββάτο, μα και το περασμένο έτσι είπε και δεν ήρθε, είχε δουλειά πάλι.. όλο δουλειά έχει, αλλά και όταν δεν έχει μιλάει στο κινητό του συνεχεία... ακόμα κι όταν τρώμε μακαρόνια και ρουφώ, φωνάζει ΠΑΨΕ! Σηκώνεται από το τραπέζι και πηγαινοέρχεται στην κουζίνα και όλο μιλάει... και η μαμά μιλαεί στο κινητό.. αλλά δεν φωνάζει..πάει μέσα ή ψιθυρίζει...
Όλοι μαλώνουν και όλοι φεύγουν, αλλά μου κάνουν δώρα!
Η μαμά μου έφερε ένα μπουφάν, έχει και στρας και στην τσέπη βραχιόλια... αλλά, πού να το βάλω; ..δεν με παίρνουν μαζί τους.. Το φόρεσα μονή μου τη νύχτα στο κρεβάτι..Μα η μαμά με σήκωσε έξαλλη και μου το έβγαλε γιατί θα χαλάσει... ΔΕΝ μου αξίζει είπε, είμαι κακό παιδί πολύ!
Μύριζε όμορφα όμως.. το άρωμα της μύριζε... Τώρα δεν μπορώ να την νιώθω κοντά μου ούτε έτσι... έβαλε το μπουφάν ψηλά στην ντουλάπα και δεν το φτάνω.
Σήμερα η μαμά με τράβηξε δυνατά από το χέρι... Επέμενε να βάλω την κόκκινη φούστα με το καλτσόν με τους ρόμβους στο σχολείο... μα νύσταζα και ήθελα την φόρμα μου που ήταν άνετη και ζεστή...
Είμαι αχάριστη όμως ..έχω τόσο όμορφα πράγματα και δεν τα φοράω….
Η Καίτη της κύριας Νένας είναι πάντα μοντελάκι.. και έμενα τα μαλλιά μου πετάνε...Θεέ μου αν δεν πετάνε τα μαλλιά μου θα με αγαπήσει ο μπαμπάς? Θα έρθει στην γιορτή του μπαλέτου να με δει? Έμαθα και την διπλή πιρουέτα...αν και έπεσα τις προάλλες και η μαμά είπε : Τσάμπα τόσα λεφτά, ίδια ο πατέρας σου...
Θα ήθελα να μιλάω κι άλλες γλώσσες μα ήδη προσπαθώ να μάθω και αγγλικά και γερμανικά και κάνω και μπαλέτο γιατί μου αρέσει...μπορώ όμως να μάθω και ρωσικά...; Θα ήθελα να μάθω μονό τους αριθμούς... είναι δύσκολοι αλλά.. θα μπορούσα να παίζω επιτραπέζια με την Σερβάντα... Α ...Και λιγά λόγια να ξέρω.. να καταλαβαίνω λίγο τα έργα που βλέπει όταν λείπει η μαμά και μένω μαζί της ώρες...
Αλλά Θεέ μου, αν είναι να μου κανείς χάρη ...Μια θα ήθελα... γιατί νομίζω είμαι κάλο παΐδι ..θα ήθελα να μην ξαναφύγει η μαμά.. να μην βγαίνει με τις φιλές της, να μην ξαναπάει κομμωτήριο. Έμενα μου αρέσει με τα δικά της μαλλιά..τα αλλά που βάζει δεν με αφήνει να τα πιάνω και όταν την αγκαλιάζω και της τα τράβω με μαλώνει...
Α και τον μπαμπά ΔΕΝ θέλω να ξαναπάει στην δουλειά!!!!! ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΞΑΝΑΧΤΙΠΗΣΕΙ το κινητό του, να μην ξαναμιλήσει... να μην τον ΘΕΛΕΙ ΚΑΝΕΙΣ για δουλειά... να είναι μονό εδώ μαζί μου...
Αν θες δεν με πειράζει να μην έχουμε χρήματα για θέρμανση, ούτε ρεύμα! Πριν καιρό κόπηκε το ρεύμα ένα βραδύ και .. δεν δούλευε το καλοριφέρ μα ούτε το aircontision και δεν είχε ούτε τηλέφωνο γιατί είναι ασύρματο και θέλει ρεύμα χάχα και δεν είχε ούτε υπολογιστή μα ούτε και τηλεόραση! Κάτσαμε όλοι μαζί και ο μπαμπάς είπε ιστορίες από τότε που ήταν μικρός.. η μαμά με άφησε να πιω γάλα και να φάω κουλουράκια στο σαλόνι κοντά τους για να βλέπουμε τα κεριά που είχαν ανάψει..και το καλύτερο? έκανε κρύο και με πήραν στο κρεβάτι τους!!!!! να είμαι ζεστά!
Μακάρι να ζούσαμε για πάντα έτσι μαζί αγαπημένοι και εγώ θα έδινα όλα μου τα ρούχα..και την κόκκινη φούστα και όλα μου τα παιχνίδια αρκεί να μην έχει τηλέφωνο ο μπαμπάς, να μην έχει δουλειά, να είναι μαζί μου να μου λέει ιστορίες..και ας με μαλώνει που πηδώ στον καναπέ.. και να μην λυπεί η μαμά με τις φιλές της και να μην μένω με την Σερβάντα.. να μην είναι κι εκείνη εδώ.. να πάει κι αύτη στην χωρά της.. είμαι σίγουρη ότι θα έχει λείψει στα παιδάκια της πολύ... Α και το δωμάτιό της ας μην μείνει άδειο να έρθει να μείνει η γιαγιά ... κάνει ωραία κουλουράκια και πίτες με τυρί...
……………..Πριν κρίνεται τους γονείς της μικρής σκεφτείτε ότι είστε εσείς!
Οι παραπάνω γονείς αγαπούν την μικρούλα τους όπως οι περισσότεροι, μα κάπου στην πορεία της ζωής μπερδευτήκαμε όλοι μας. Χάσαμε το νόημα του «θέλω το καλύτερο για το παιδί μου» και για λίγο πιστέψαμε ότι το χρήμα και τα μαθήματα αγγλικών θα προσφέρουν το ιδανικό περιβάλλον για τα παιδιά μας. Στερήσαμε χρόνο από την ζωή τους για την δουλειά και συνηθίσαμε να εμπιστευόμαστε τους «ειδικούς» για την ανάπτυξή τους, ξεχνώντας ότι τα παιδιά μεγαλώνουν με έμπρακτη αγνή αγάπη. Πιστέψαμε ότι η οικονομική άνεση και η επαγγελματική μας ανάπτυξη θα τους προσφέρει τα εφόδια για το καλύτερο μέλλον τους. Όμως η ζωή παραδίδει μαθήματα και μας υπενθύμισε ότι τα παιδιά δεν έχουν ανάγκη από υλικά αγαθά αλλά από γονική φροντίδα. Η οικονομική κρίση είναι μια συνθήκη που επιβαρύνει όλους μας, ας εκμεταλλευτούμε το χρόνο που μας δίνεται με τον να τον αφιερώσουμε στα παιδιά μας και στην αυτοβελτίωσή μας , κι ας αναλογιστούμε τι είναι σημαντικό για μας και τι απαραίτητο για τα παιδιά μας.