Είναι πλέον επιστημονικά παραδεκτό ότι η Σελήνη ασκεί διάφορες επιδράσεις πάνω στον Πλανήτη μας.
Παράλληλα ότι επηρεάζει και τα διάφορα όντα της Γης, λένε οι επιστήμονες. Αρκετοί από αυτούς έχουν και αποδείξεις ενώ άλλοι ψάχνουν ακόμη γι' αυτές.
Στην ουσία κανένας δεν αποκλείει τελείως την βιολογική, ψυχολογική και πνευματική επίδραση του δορυφόρου μας, στον άνθρωπο και το νευρικό του σύστημα.
Γενικός κανόνας είναι ότι δεν επηρεάζει το ορατό φως της Σελήνης που φθάνει στη Γη σε κάθε φάση της, αλλά ο μαγνητισμός της. Είναι ανάλογος των τεσσάρων φάσεων και της γωνίας που κάνει κάθε φορά σε σχέση με τη Γη και τον Ήλιο. Κάθε φάση της που διαρκεί 7 ημέρες και κάτι, ανταποκρίνεται σε κάποιο τύπο κοσμικής ενέργειας, πέρα από το ορατό μέρος του φάσματος. Όμως οι επιδράσεις της Σελήνης αλλάζουν ραγδαία κατά τη διάρκεια της ημέρας. Διότι η έλξη της Σεληνιακής βαρύτητας μεταβάλλεται από ώρα σε ώρα σε κάθε τόπο, αφού Σελήνη και Γη περιστρέφονται. Η έλξη είναι πάντα μεγαλύτερη στην πλευρά πού βλέπει η Σελήνη, καθώς και στην αντίθετη.
Η Σελήνη δημιουργεί τους δικούς της βιορυθμούς στα έμβια όντα, και φυσικά στον άνθρωπο, αποτέλεσμα του μαγνητισμού της και όχι του φωτισμού της, λέει ο Μάριο Κάβεντον , καθηγητής στο Πλανητάριο του Μιλάνου.
Και πράγματι. Από χρόνια τώρα οι επιστήμονες του είναι ειδικοί στη χρονοβιολογία, μιλούν για μια διαφορετική συμπεριφορά φυτών και ζώων εξ αιτίας των επιδράσεων της Σελήνης.
Το φαινόμενο της επίδρασης της χλωμής θεάς στον ανθρώπινο οργανισμό το είχε επισημάνει και ο πατέρας της Ιατρικής, ο Ιπποκράτης, ο οποίος σημείωσε, ότι στην διάρκεια της πανσελήνου άτομα με ειδικά ψυχικά προβλήματα, παθαίνουν κρίσεις, όπως η επιληψία , ο σεληνιασμός και άλλα.
Σήμερα οι ερευνητές Μπράουν και Πάρκ, μετά από πειράματα οδηγήθηκαν στο συμπέρασμα ότι υπάρχει ένα βασικό χρονομετρικό σύστημα Ηλίου- Σελήνης που αντανακλάται στα σωματικά ρολόγια τον ζωντανών οργανισμών.
Που επιδρά και στον άνθρωπο όχι, βέβαια πάντα για κακό, αλλά και για καλό. Επειδή όμως το κακό είναι εκείνο που κάνει εντύπωση είναι και πιο άξιο παρατήρησης.
Ας έρθουμε όμως στις επιδράσεις πάνω στον ανθρώπινο οργανισμό.
Και πρώτα στην βιολογική επίδραση: Όπως ολόκληρη η Γη, έτσι και τα ζωτικά υγρά που διατρέχουν τα κύτταρά μας, γίνονται αντικείμενο φαινομένων παλίρροιας, με περιοδικότητα, ανάλογη με εκείνη των ωκεανών και της ατμόσφαιρας.
Η ροή και παλινδρόμηση των βιολογικών υγρών, αλλάζει την έκκριση ορμονών, και επηρεάζει την ψυχική και διανοητική δραστηριότητα των ανθρώπων και την διάθεσή τους.
Πολλοί Αγγλοι ψυχίατροι, υποστηρίζουν ότι η πανσέληνος φέρνει μια ανωμαλία στην κυκλοφορία του αίματος, που κάνει το κέντρο αποφάσεων του εγκεφάλου να κινείται πιο γρήγορα.
Είναι σαν να παίρνει ξαφνικά το αίμα κάποιες χημικές ουσίες που αναστατώνουν το κέντρο του εγκεφάλου, και έτσι ο άνθρωπος παίρνει τις πιο τολμηρές αποφάσεις, χωρίς να τον συγκρατεί τίποτα. Κατά την διάρκεια της πανσέληνου η ατμόσφαιρα γεμίζει από αφανή ηλεκτρικά ρεύματα που επιφέρουν αναστάτωση στον μηχανισμό του οργανισμού μας και έτσι εξηγείται γιατί οι μέρες της πανσέληνου είναι πιο επικίνδυνες για τον άνθρωπο.
Η μελέτη μιας ομάδας επιστημόνων του Πανεπιστημίου του Μαϊάμι. αποκαλύπτει, ότι οι περισσότεροι, από τους 2.ΟΟΟ φόνους που διαπράχτηκαν στη Φλόριδα μεταξύ 1958 – 1970, οφείλονταν στις επιδράσεις της Σελήνης, γιατί διαπράχτηκαν σε νύχτες με Πανσέληνο η νέα Σελήνη.
Ετσι έχουμε μια απόδειξη ότι υπάρχει κάποια σχέση μεταξύ της Σελήνης και της τρέλας.
Η πανσέληνος δεν εξωθεί ένα ισορροπημένο άτομο, αλλά μπορεί να το κάνει νευρικό, ανήσυχο και ταραγμένο, να έχει παράξενες αισθήσεις.
Σε σχέση με την πανσέληνο ο Ράλφ Μόρρις, καθηγητής Φαρμακολογίας στο Πανεπιστήμιο του Ιλινόϊς ύστερα από μια πεντάχρονη παρακολούθηση 100 ασθενών διαπίστωσε ότι όσοι πάσχουν από έλκος παρουσιάζουν κρίσεις που συμβαδίζουν με την Πανσέληνο.
Ο μηχανισμός της κρίσης του έλκους που η αιτία του βρίσκεται στο κεντρικό νευρικό σύστημα, διέπεται από μια απορρΰθμιοη της εγκεφαλικής λειτουργίας που έχει σχέση με την πανσέληνο.
Μια πολύ παλιά αντίληψη για τη θεϊκή προέλευση της επιληψίας σχετίζεται με θεότητα που ταυτιζόταν με τη Σελήνη .Επειδή θεωρήθηκε πως υπεύθυνη για τη νόσο ήταν αυτή η θεότητα ονομάστηκε "σεληνιασμός". Στην Εβραϊκή βίβλο, αναφέρεται η επιβλαβής επίδραση της σελήνης . Οι επιληπτικοί στην Καινή Διαθήκη, όπως και πιο παλιά, αποκαλούνται "σεληνιαζόμενοι" ωστόσο η αιτιολογία που της αποδιδόταν διαφοροποιήθηκε .Στο κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο (ιζ, 14 ) παρά τη χρήση του συγκεκριμένου όρου , η αιτιολογία βασίζεται στην κατοχή από δαίμονα.
Η συσχέτιση σελήνης και επιληψίας συνεχίζεται . O Μιχαήλ Ψελλός (βυζαντινός γιατρός του 11ου αι.) θεωρούσε πως υπάρχει διαφοροποίηση στον ατμοσφαιρικό αέρα, οφειλόμενη στις διάφορες φάσεις του φεγγαριού, και συνεκδοχικά και διαφοροποίηση στον εισπνεόμενο αέρα. Αλλά αυτή η διαφοροποίηση του εισπνεόμενου αέρα μπορούσε να επηρεάσει ευπαθή άτομα. Ο όρος προήλθε από την πεποίθηση ότι η επιληψία επηρεαζόταν από τη σελήνη, μια άποψη που παρέμεινε τουλάχιστο μέχρι τον δέκατο έβδομο αιώνα στην Ευρώπη. Συστηματικές μελέτες στις αρχές του19ου αι. στη Γαλλία, θεωρούν τη σελήνη μια από τις αιτίες επιληψίας.
Πρόσφατες έρευνες ασχολούνται επίσης με τους περιβαλλοντικούς παράγοντες που συσχετίζονται με κρίσεις επιληψίας και συμπεριλαμβάνουν σε αυτές και τον κύκλο του φεγγαριού. Χωρίς ακόμα να κατανοήσουν κάποια αιτιακή σχέση. Σε μια έρευνα συσχέτισης εισδοχής ασθενών με status epilepticus , σε σχέση με την ώρα της μέρας, την μέρα, την εποχή , τον κύκλο του φεγγαριού, και τις καιρικές συνθήκες , υπήρξε σημαντική συσχέτιση με τις ημερήσιες , εβδομαδιαίες ,καιρικές μεταβλητές και τον κύκλο του φεγγαριού. Σε αντίθεση με την κοινή αντίληψη η κρίση δε συσχετίζεται με την πανσέληνο ούτε με τη νέα σελήνη αλλά μερικές μέρες μετά τη νέα σελήνη. Αυτά τα αποτελέσματα έρχονται σε αντίθεση με άλλη έρευνα που υποστηρίζει συσχέτιση μεταξύ της περιόδου κοντά στην πανσέληνο .Υποστηρίζοντας έτσι την αρχαία αντίληψη της περιοδικής αύξησης της συχνότητας των κρίσεων κατά τις μέρες της πανσελήνου. Επίσης άλλη έρευνα βρίσκει σημαντική συσχέτιση στις περιόδους πανσελήνου και νέας σελήνης. Ο αριθμός των ασθενών και των κρίσεων αυξάνονται, υποδεικνύοντας την ανάγκη μελέτης της μαγνητικής φύσης και της παθολογίας της επιληψίας. Άλλες έρευνες απορρίπτουν τη ύπαρξη συσχέτισης.
Σε αγγλόφωνη βιβλιογραφία ο σεληνιασμός αποδίδεται ως ‘moonstruck’ ή lunacy. Ο όρος lunacy, συνώνυμο της τρέλας, συσχετιζόμενης με τις αλλαγές του φεγγαριού. Όρος που χρησιμοποιείται ευρέως μέχρι και τον 19ο αι. ακόμα και νομικά, συνώνυμο του ‘mental illness’ και ‘mental disorder’. Εμπειρικές έρευνες επανειλημμένα απέτυχαν να βρουν σημαντική συσχέτιση μεταξύ φάσεων του φεγγαριού και εισδοχές σε ψυχιατρεία, αυτοκτονίες, ή με κάποιον άλλο αντικειμενικό δείκτη ψυχικής διαταραχής. Αλλά ο αρχικός συσχετισμός της λέξης lunacy ,στην οποία βασίστηκε o συσχετισμός, είχε άλλη ιστορική προέλευση . Ο Hugh Farmer το 1775, αναφέρει πως στους ελληνιστικούς και ρωμαϊκούς χρόνους η λέξη lunacy ήταν συνώνυμη με την επιληψία.
Επίσης:
Οι "σεληνομανείς άνθρωποι" υπνοβατούν, οι πληγές ματώνουν εντονότερα, τα θεραπευτικά βότανα που μαζεύονται αυτή τη μέρα έχουν αυξημένες θεραπευτικές ιδιότητες. Τα δέντρα που κλαδεύονται αυτή τη μέρα μπορεί να ξεραθούν. Η αστυνομία σε πολλά μέρη ενισxύει τις περιπολίες, γιατί κατά κανόνα αυξάνονται η εγκληματικότητα και τα ατυχήματα. Οι μαίες βρίσκονται σε μεγαλύτερη ετοιμότητα (έχει παρατηρηθεί ότι την πανσέληνο γεννιούνται περισσότερα μωρά).
Η σελήνη καταλαμβάνει σημαντική θέση στους μύθους , τις παραδόσεις και τις δοξασίες του ελληνικού λαού.
Γνωστές από αρχαιοτάτων χρόνων οι μάγισσες της Θεσσαλίας αλλά και η Μαγεία της Κρήτης. Σημερινά απομεινάρια από τις παλιές αυτές γνώσεις το Νταβέτι, μια μαγική και δαιμονική τελετή που γίνεται ακόμα και σήμερα στην Ανατολική Κρήτη. Κύκλοι, μαυρομάνικα μαχαίρια, ολόγιομο φεγγάρι, λέξεις μαγικές πρωταγωνιστούν στο σκηνικό αυτό.
- Η Πανσέληνος έχει μια δόση αλήθειας που σχετίζεται με την επιληψία αλλά και με την γνωστή πλέον πίστη ότι η νύχτα της Πανσέληνου είναι η πλέον ιδανική για οποιαδήποτε Μαγική εργασία. Σίγουρα όμως δεν είναι η μόνη νύχτα που μπορεί ο ιατρικά πάσχων να πάθει κρίση επιληψία.